Luctor F1 krijgt voetballEsch

In het laatste septemberweekend stond een heuse topper op het programma. Luctor F1 ontving koploper De Esch en kon bij een goed resultaat alleen aan kop komen. Het heeft niet zo mogen zijn. De bezoekers uit Oldenzaal waren meesters in het samenspel en wonnen verdiend met 2-6. Luctor stelde daar veel inzet tegenover en liet af en toe een paar fraaie staaltjes voetbal zien. Met die wetenschap is er nog volop perspectief voor een mooi najaarsseizoen.

Poseren in het herfstzonnetje

Op een zaterdagochtend die zo uit een VVV-Almelofolder leek getrokken, mocht het team van trainer Ruud en coach Edwin aantreden voor de jaarlijkse teamfoto. De fotografe had zich geen betere dag kunnen wensen. Het jaarlijkse fotomoment is een mooie traditie waar altijd lang naar wordt uitgezien door de supporters van de diverse Luctorteams. Als straks de ploegen op de Luctorsite te bewonderen zijn, kunnen de fans weer een poster van hun favorieten uitprinten en ophangen in hun bureau of slaapkamer. De ervaren fotografe, bewust van haar verantwoordelijkheid, liet niets aan het toeval over en schoot voor de zekerheid wel een dozijn foto's, om er zeker van te kunnen zijn dat er in ieder geval één perfecte plaat bij zou zitten.

Na dit persmoment was het tijd om te voetballen. Coach Edwin had scoutingwerk verricht bij de tegenstander en had al geconstateerd dat De Esch van een ander kaliber was dan Juventa en De Tukkers. De Oldenzalers beschikten over een paar raspaardjes die het niveau van het team opkrikten naar kampioenskandidaat. Het zou een hele opgave worden om hiertegen een resultaat neer te zetten, dat was wel duidelijk. Coach Edwin drukte zijn mannen daarom op het hart om ook bij een achterstand niet de moed te verliezen. Die les had het team eerder geleerd tegen hoofdklaaser Excelsior'31. Na de peptalk van coach Edwin was het de beurt aan trainer Ruud om het technische plaatje in te vullen.

Tactiek wordt nog even doorgenomen

Het was goed te zien dat de jongens de woorden van hun leiders ter harte hadden genomen toen ze al snel tegen een achterstand aankeken. De jongens lieten zich er niet door uit het veld slaan en de draad werd gewoon weer opgepakt. Ondanks het kwaliteitsverschil kon Luctor af en toe hele mooie dingen laten zien op het veld. De gelijkmaker was hiervan een fraai voorbeeld.

Glenn zag met zijn timmermansoog Dominique vrijstaan en speelde hem aan. De topscrorer deed wat van hem werd verwacht en maakte eenvoudig 1-1. De vreugde bleek van korte duur. De Esch maakte al snel de 1-2 en verdubbelde de voorsprong niet lang daarna. Luctor had nog wel kansen maar wist niet te scoren. Een intelligent snijdende bal van Jermaine, vermomd als pass, verraste bijna de ietwat onzekere keeper van De Esch.

Het mooiste moment van de eerste helft kwam op naam van Teun. Hij had goed gekeken naar de briljante actie van Jermaine, een week eerder tegen De Tukkers en dacht, dat kan ik ook. De linkermiddenvelder tikte de bal links langs zijn directe tegenstander en liep zelf rechts voorbij zijn opponent. Vervolgens passte hij de bal in het gat waar Dominique gretig in sprong, zijn tegenstander vertwijfeld achterlatend. Helaas leverde het geen goal op maar het was mooi om naar te kijken.

In de rust was het zaak om de mannen weer wat moed in te praten. In het begin van de tweede helft bleef het spelbeeld ongewijzigd. De Esch scoorde de 1-4 en een korfbaluitslag hing in de lucht. Vreemd genoeg brak toen de sterkste fase van Luctor aan. Met de neefjes Ryan en Jermaine in de spits, was er veel dreiging naar het Oldenzaalse doel al leverde het niet echt veel gevaar op. Een kansrijk schot van Gijs ging naast en linkspoot Teun begon een mooie aktie die hij jammer genoeg verprutste, omdat hij niet voorzag, wat zijn papa en coach Edwin (twee gepokt en gemazelde voetbalkenners) wel aan zagen komen: dat zijn loopactie naar de rechterhoek zou uitmonden in een voorzet met zijn chocoladebeen: Achterbal.

Glenn gewond

Luctor kreeg nog een tegenvaller te incasseren toen Glenn zich blesseerde bij een duel op het middenveld. Met de nopafdrukken zichtbaar op zijn gehavende knie moest hij ondersteund door coach Edwin van het veld gedragen worden. Luctor moest even verder zonder hun "grote man".

Met nog vijf minuten te gaan maakte Ryan het toch nog weer een beetje spannend. Hij mocht een vrije trap nemen nadat hij was neergehaald net buiten het strafschopgebied. De Esch bouwde een grote muur maar deze was niet opgewassen tegen het razende schot van Ryan. De bal vloog via de lat onhoudbaar het doel binnen: 2-4.

Het harde schot was niet scherp te krijgen voor de wanhopig klikkende fotograaf

De technische staf spoorde hun pupillen aan om nog een keer alles te geven. De meesten deden dat voorbeeldig. De Esch profiteerde echter van de gaten die er vielen door het va-banquespel van Luctor en scoorde alsnog twee keer. Einduitslag 2-6. De jongens was een lesje voetbal geleerd, maar door hun getoonde inzet konden ze met opgeheven hoofd het veld verlaten.

Aanvankelijk was de teleurstelling van de kopjes af te lezen. Het ravotten tijdens het penaltyschieten bracht echter al weer gauw een lach op het gezicht. Die werd nog breder toen er in de kleedkamer voor iedereen een snoepzakje van de opa van Glenn klaarlag.

Werd het toch nog een mooie dag.