Luctor F1 presenteert nieuwe outfit

Afgelopen woensdagavond was de perspresentatie van het nieuwe tenue van Luctor F1. Woudstra verf - cosmetica - speelgoed heeft de strijd om de begeerde sponsorplek gewonnen en gaf andere gegadigden als T-Mobile, Gazprom en Obie Diervoeders het nakijken.

Trainer John was zichtbaar opgetogen dat de moeizame sponsoronderhandelingen nu eindelijk hun vruchten hebben afgeworpen. "We hebben het hard maar fair gespeeld. Hiervoor moest wel diep in de buidel getast worden door Woudstra, maar het resultaat is er dan ook naar. Een smetteloze outfit in blauw-wit met gele accenten, waarbij moderne materialen harmonieus samengaan met een tijdloos ontwerp."

Daar kunnen wij niets meer aan toevoegen. We wensen de mannen van Luctor F1 veel succes in hun nieuwe kloffie.

Vlnr: Coach Edwin, Teun Mekenkamp, Sil van der Leij, Gijs Janssen, Wout Kouijzer, Glenn Leussink, Ryan Polko, Jermaine Fischer, Dominique van Delden, Niels Bosch, Trainer John.

Luctor F1 geeft HHC lesje in effectiviteit

Het tegen degradatie vechtende Luctor F1 kon zich veilig spelen in de lastige uitwedstrijd tegen Topklasser HHC. De ploeg uit Hardenberg dacht een makkelijke ochtend te hebben maar Luctor stak daar een stokje voor. Het veldoverwicht van de thuisploeg vertaalde zich wel in doelpunten, maar Luctor, dat veel minder kansen kreeg, scoorde net één keer vaker.  Resultaatvoetbal waar José Mourinho nog een puntje aan kan zuigen.

In het voorlaatste voetbalweekend van het seizoen, was er voor Luctor nog van alles te halen: Lijfsbehoud en het kampioenschap van Almelo. Als er gewonnen werd dan was degradatie definitief afgewend en zou het met de laatste wedstrijd tegen concurrent O.N. voor de boeg, de beste papieren hebben voor het Algeheel Almeloos F-kampioenschap.

Om kwart over acht begon de karavaan zijn lange reis naar het afgelegen Hardenberg. Eenmaal aangekomen op sportpark De Boshoek, keken de bezoekers hun ogen uit. Een uitgestrekt terrein met een schitterend hoofdveld, rijendik behangen met reclame, dat met een beetje goede wil gewoon een stadion genoemd kon worden en ook de clubgebouwen waren pico bello in orde. Er was zelfs catering aanwezig in het aparte kleedkamergebouw, waardoor men niet helemaal terug hoefde te lopen naar de kantine om een bekertje koffie te halen. Dit tot groot genoegen van de papa van Sil.

Schitterende accomodatie

Trainer John was extra vroeg afgereisd om zich goed te kunnen voorbereiden en zodoende goed beslagen ten ijs te komen. Hoewel HHC 11 punten meer had verzameld dan Luctor en bovendien over twee door PEC Zwolle gescoute talenten beschikte, wilde hij zich bij voorbaat niet neerleggen bij een door Luctorvolgers ingecalculeerde nederlaag. Het strijdplan was net als in de gewonnen wedstrijd tegen Den Ham geïnspireerd op het door Ernst Happel ontwikkelde "kein geloel, fusball spielen-concept". Hij wilde de dromerige hoofdjes van zijn jongens niet volstoppen met taken en opdrachten, maar zoveel mogelijk een beroep doen op hun improvisatietalent. Daarnaast zorgde hij voor verwarring bij de scouts van HHC door met een niet eerder beproefde startopstelling te beginnen waarin de twee sterke mannen Glenn en Ryan het spitsenduo vormde en waar spits en topscorer Dominique de ausputzerrol voor zijn rekening nam. Dit bleek wonderwel goed uit te pakken.

Weliswaar was HHC qua voetbal de bovenliggende partij, maar toch maakte Luctor de meest verfrissende indruk vangwege hun onbevangenheid en spelvreugde. Hierdoor ontspon zich een fascinerend kat-en-muisspel waarbij de kat HHC (Tom) tevergeefs probeerde het muisje Luctor (Jerry) te verschalken. Na de eerste schermutselingen die zich voornamelijk op Luctorhelft afspeelden, waren het de bezoekers die de eerste tik uitdeelden. Een mooie aanval over veel schijven eindigde bij Glenn die de bekeken pass van Gijs op professionele wijze tegen de touwen schoot.

Glenn haalt uit voor de 1-0. Twee aanstormende HHC verdedigers hebben het nakijken

Voor het eerst sinds tijden scoorde Luctor F1 weer eens de openingsgoal. Dit tot groot genoegen van de meegereisde harde kern. De papa van Sil riep meteen op om zoveel mogelijk tijd te gaan rekken, maar zijn advies vond geen gehoor bij de Luctorspelertjes. Kein geloel, fussbal spielen was immers het devies. De druk op het Luctordoel werd nu wel groter. HHC had een paar handige jongens voorin lopen waar de bezoekers hun handen vol aan hadden. Vooral het spel van de rechtsbuiten met nummer 9 was een lust voor het oog. Waar het de mannen in oranje echter aan ontbrak was een zekere mate van koelbloedigheid. Oog-in-oog met keeper Niels gingen de zenuwen een rol spelen en lukte het hen vaker niet dan wel om de bal tussen de palen te schieten. Bovendien stak Niels in een bloedvorm. Hij wist enkele gevaarlijke schoten, die wel tussen de palen terecht kwamen, met zijn gestrekte vingertjes nog net tot corner te verwerken. Het was uitgerekend Luctor  dat HHC weer in de wedstrijd bracht. Een hoekschop voor de thuisploeg kon niet worden weggewerkt en stuiterde via een Luctorbeen in het doel.

 De gelijkmaker was verdiend en leek de voorbode voor meer onheil voor Luctor. Ryan dacht hier echter heel anders over. Hij was de aanjager in de voorhoede en probeerde met zijn fysieke overwicht, de verdediging te breken. De eerste poging, een aardig lobje, ging nog over, maar de tweede was wel raak: Zwaar gehinderd door twee Hardenberse verdedigers, wist hij een bres in de defensie te slaan.

Ryan scoort 1-2

Anders dan de nerveuze HHC spitsen hadden de zenuwen geen vat op hem en schoot hij de 1-2 koelbloedig binnen. De wedstrijd ging nu alle kanten op want een minuut later stond het alweer 2-2. Voor het eerst slaagde HHC er in om een goed schot te produceren. Het vloog onderkant lat in het doel, Niels kansloos latend.

Luctor probeerde meteen daarop terug te slaan via Teun, die totdat moment een vrij onzichtbare indruk had gemaakt. De blonde linkspoot had kennelijk weer lijm aan zijn schoen geplakt want net als vorige week liet hij een hoge bal dood op zijn voet vallen alsof het een zak aardappelen was. Dat was weer smullen voor de fijnproevers. Even later maakte hij een solo vanaf links en gaf de bal voor naar Glenn. Helaas was de voorzet iets te scherp en kon de keeper de bal onschadelijk maken.

Het slotakkoord in de eerste helft was eveneens voor Luctor. Dominique, die mee naar voren was geslopen, kwam op de rechterflank in balbezit en kon ongehinderd uithalen. De HHC-keeper kon alleen maar kijken hoe de bal in het doel vloog: 2-3. De scheids floot voor rust.

De meegereisde harde kern wreef hun ogen uit bij het bekijken van het scorebord. 2-3 bij rust! Wat een weelde. De papa van Wout sprak al van het mirakel van Hardenberg alsof de wedstrijd al gespeeld was. Uw verslaggever was er allerminst zeker van. HHC had het betere van het spel gehad maar was veel te nonchalant in de afwerking. Aan de andere kant was het spel van Luctor zeker niet slecht geweest. Voor het eerst dit seizoen zag je bij álle spelers de intentie om de bal rond te spelen in plaats van te verzandden in kansloze solo-avonturen. Bovendien had Luctor het vizier wél op scherp staan. En in voetbal is het altijd nog zo dat het er om gaat de meeste goals te scoren.

In de rust was te zien dat trainer John en coach Edwin de zaakjes helemaal onder controle hadden. Ze bleven met beide beentjes op de grond staan. Dat wil zeggen, met beide billetjes op de grond. Want in plaats van een nerveuze donderpreek vleiden zij zich met hun mannen neer op het kunstgras voor een ontspannen picknick.

Ontspannen picknick in de pauze

Iedereen hield rekening met een stormloop van HHC na rust, maar dit pakte anders uit. Het technische duo van Luctor strooide voor de tweede keer zand in de ogen van HHC door Dominique terug te zetten naar zijn vertrouwde spitspositie. Sil ging zijn plaats in de achterhoede innemen. Deze ingreep zorgde voor verwarring bij HHC want keer op keer zorgde Dominique voor gevaar. Na een paar minuten was het raak. Hij won op karakter een duel om de bal en schoot keihard de 2-4 binnen!

De marge van twee zorgde dat Luctor nog meer vrijuit kon gaan voetballen terwijl HHC steeds opportunischer ging spelen. Hiermee had de thuisploeg bijna succes want een ziedend schot vanuit de tweede lijn vloog zo de rechterhoek in. Tenminste dat dacht iedereen, maar met een wereldredding dook Niels naar de bal en duwde hem net naast het doel. Hij kreeg er een staande ovatie voor van de meegereisde harde kern. Naast Niels manifesteerde Sil zich ook nadrukkelijk in de verdediging. Hij ging voor elke bal die in de buurt van het Luctordoel kwam en maakte vele HHC aanvallen onschadelijk. Daarnaast liet hij zich aanvallend ook niet onbetuigd. Bijna scoorde hij van grote afstand met een fraaie boogbal, maar helaas voor Luctor stuiterde de bal via de lat over.

Wout is een HHC-er te slim af

In deze fase was het Luctor dat de lakens uitdeelde. Gijs en Wout heersten over het middenveld en Dominique en Ryan zorgden steeds weer voor gevaar maar echte grote kansen waren er niet. Toen het leek dat HHC ging bezwijken onder de druk ging het toch weer mis voor Luctor. HHC scoorde uit een tegenaanval en met nog zo'n 10 minuten te gaan lag de wedstrijd weer open. Luctor bleef echter kalm en hield de controle over de wedstrijd. HHC kon niet meer het dominante spel spelen van voor rust. Ze kregen geen vat op de speldeprikken van Dominique en Ryan die telkens in de gaten van de HHC-defensie opdoken.

Het was wachten op de 3-5. Die kwam er uiteindelijk uit een dood spelmoment. De scheids vergat bij een overtreding op Ryan in het strafschopgebied voordeel te geven aan Domique die vrij had kunnen inschieten. Er volgde een vrije trap op ongeveer 10 meter van het doel. De keeper van HHC probeerde nog een muurtje te metselen maar zijn verdedigingswerk mocht niet baten. Ryan haalde op een verschrikkelijke manier uit en de mensen van HHC mochten blij zijn dat de kanonskogel slechts het net raakte, dat volgens sommigen verschroeide, zo hard ging het.

Ready.... Aim.....

FIRE!!!!!

De 3-5 leek de wedstrijd in het slot te gooien, maar nog was het niet over. Een HHC-er bleek ook over een poeier in zijn benen te beschikken en knalde de 4-5 binnen. Zou het dan toch nog misgaan voor Luctor? Gelukkig was daar Sil nog, want in de slotfase tacklede en blokte hij alles wat op een HHC-aanval leek weg van het doel van Niels. En zo vlogen de moegestreden jongens van trainer John en coach Edwin elkaar dolgelukkig in de armen na een collectieve wereldprestatie. Topklasser HHC was in eigen huis met 4-5 verslagen!

In de kleedkamer was het feest en smaakte de ranja als echte champagne. Proost heren!