Luctor F1 eindigt seizoen met zwaarbevochten remise

In de laatste wedstrijd van het najaarsseizoen begroette het keurkorps van de Luctor F1-jeugd het team van Deto F1 op De Horst. De thuisploeg hielp net als in de vorige wedstrijd tegen PH vele kansen om zeep en moest alle zeilen bijzetten om toch nog een resultaat te halen. Deto keek lang tegen een voorsprong aan maar uiteindelijk was de 4-4 eindstand niet meer dan verdiend. In de wetenschap dat ze tot twee keer toe een achterstand van 2 goals moesten goedmaken, voelde Luctor zich de morele winnaar.


Na een lange reeks van 4(!) achtereenvolgende uitwedstrijden mocht het team van het technische duo John en Edwin eindelijk weer eens zijn kunsten vertonen op De Horst. Hoewel De Esch, een week eerder het kampioenschap had binnengehaald, was het voor Luctor allerminst een wedstrijd om des keizers baard. In de F-competities gelden immers alleen de punten. Dit betekende dat bij verlies van De Esch tegen het sterke Stevo, Luctor samen met De Esch kampioen van de 1e Klasse 08 kon worden wanneer het zou winnen van Deto.

Zoals gebruikelijk stond de aftrap gepland op 9 uur 's ochtends. Was dit voor sommige supporters al geen pretje, met de decemberkou die inmiddels zijn intrede had gedaan, werd het helemaal een opgave. De papa's van Glenn, Wout en Jermaine bleven zo lang mogelijk in de kantine waar ze met
het drinken van hete koffie zowel wakker als warm probeerden te worden. Op het veld waren de teams inmiddels bezig met de warming-up. Het viel op dat de bezoekers allemaal een maillot droegen, terwijl de selectie van Luctor grotendeels met blote benen speelde. De nieuwe yell deed de jongens de kou vergeten.

Vanaf de aftrap, was het Luctor dat zijn favoriete dominante spel ten toon spreidde. De thuisploeg kreeg kansen maar was ongelukkig in de afwerking. Zo was er een barrage op het doel van de Detokeeper maar zowel Ryan (lat) als Jermaine (naast) konden het net niet vinden. Naarmate de wedstrijd vorderde kwamen de bezoekers uit Vriezenveen beter in de wedstrijd. Dit resulteerde in een corner voor Deto die uiteindelijk na een rebound werd omgezet in de 0-1 voorsprong.  Even later verdubbelden ze hun voorsprong nadat Niels eerst nog fraai redde maar de terugvallende bal belandde op een Detovoet en vloog vervolgens hoog het doel in.

De wedstrijd stond op zijn kop. Er was werk aan de winkel voor de nummer twee van de competitie. Luctor liet zich van zijn beste kant zien en liet het hoofd niet hangen. Deto werd weer in het defensief gedrukt en er kwamen weer kansen voor de thuisploeg. Zo speelde Dominique Gijs de bal toe, maar hij schoot de bal naast. Nu veranderde het doelgebied van Deto in een schiettent. Luctor kreeg verschillende kansen op de aansluitingstreffer maar kon niet doordrukken. Het leverde slechts een corner op. Hieruit volgde alsnog de verdiende 1-2. Jermaine zette de bal voor die vervolgens onberispelijk door een Detopupil in het eigen doel werd geschoten. De treffer werkt bevrijdend voor Luctor en de gelijkmaker hing in de lucht.

Gijs schoot op de paal waarna de rebound geblokkeerd werd door een Detoverdediger. Ook Dominique was dichtbij een treffer maar zijn snel geschoten bal uit de draai ging naast. Vlak voor rust was er plots weer een levensgrote kans voor Deto. Een verre bal vanuit het achterveld belandde in het strafschopgebied van Niels. Wout liet de bal lopen zodat Niels de bal kon oppikken maar Niels deed hetzelfde in de veronderstelling dat Wout de bal zou wegperen. Een Detospits profiteerde van het misverstand en prikte de bal net naast het doel. Hiermee bleef het 1-2 en was het rust.

Trainer John vertelde zijn jongens dat alles nog mogelijk was en pepte zijn jongens op. Helaas begon de tweede helft anders dan gehoopt. Een uitbraak van de thuisploeg met 3 man van Luctor tegen 1 keeper werd hopeloos verprutst. In de tegenaanval scoorde Deto de 1-3. Het verschil was weer twee, maar dat duurde niet lang. Gijs was kort daarop succesvol nadat hij een rebound het doel in wist te tikken. Nu was het weer Luctor dat de klok sloeg. Een schot van Teun ging naast, evenals een bal van Glenn bij een corner. De dikverdiende 3-3 kwam er toch via Jermaine.

Luctor wilde nu doordrukken en kreeg ook kansen maar alsof de duvel er mee speelde was het toch weer Deto dat op voorsprong kwam. Hun spits, de beste man van het veld, scoorde de 3-4. Het kampioenschap was nu echt ver weg. Met een laatste krachtsinspanning zette Luctor nog eenmaal alles op alles.

De Luctorsupporters beleefden een déjà-vu. In de vorige wedstrijd tegen PH was de kansenverhouding ook veruit in het voordeel van Luctor, maar dit was niet terug te zien op het scorebord. Een hoogst onrechtvaardige nederlaag bleef Luctor gelukkig bespaard. Glenn kon profiteren van zwak ingrijpen in de Detoverdediging en zorgde voor de 4-4 eindstand.
Hiermee moest het team van het technische duo John en Edwin genoegen nemen. Maar niet getreurd, een tweede plaats in de Eerste Klasse 08 is een schitterend resultaat en biedt volop perspectief voor de voorjaarscompetitie. Maar eerst is er de winterstop die kort wordt onderbroken voor een indoortoernooi in januari. Voor nu wens ik u fijne kerstdagen en een fantastisch 2014.

Luctor F1 laat het liggen tegen aartsrivaal

De langverwachte derby van Almelo-Noord is op een teleurstelling uitgelopen voor Luctor F1. Waar eerder in de competitie het dubbeltje steeds de goede kant opviel, wilde het dit keer maar niet lukken. Tegen PH F1 creëerde het team van coach Edwin een wagonlading vol kansen maar kon deze niet omzetten in drie punten. Het was een mirakel dat na het laatste fluitsignaal 1-1 op het scorebord stond.

De voorlaatste wedstrijd van het najaarsseizoen was een mooi affiche: PH F1 - Luctor F1. De twee aartsrivalen mochten onder elkaar uitmaken wie de baas zou zijn in Almelo-Noord. Op voorhand had Luctor de beste papieren. Op de ranglijst was er een gat van 10 punten, maar cijfers zeggen niet alles. Bij klassiekers als PH-Luctor doet de stand er niet toe. Deze matches zijn als bekerwedstrijden. Het kan alle kanten op. En zo was het ook dit keer.

's Ochtends voor vertrek, was iedereen nog vol goede moed. De wedstrijd stond op het vriendelijke tijdstip van half elf op de agenda waardoor de meeste supporters een veel frissere indruk maakten dan zeg tegen Quick'20 (half negen uit!). Het was wel opvallend dat van Gijs en zijn papa en mama om 10 voor 10 nog geen spoor te bekennen was. Coach Edwin wilde niet langer wachten en besloot te vertrekken. De papa van Teun kende de weg en leidde de karavaan naar sportpark De Schelfhorst. De reis verliep zonder noemenswaardige problemen.

Eenmaal aangekomen bij PH maakte Gijs ook de aansluiting met de rest van het team. Zijn (te late) papa probeerde ongemerkt het sportpark te betreden maar zijn opvallende rode jas werd gespot door uw verslaggever.
Gelukkig kon hij er wel om lachen. Het betreden van de kleedkamer voelde letterlijk als een warm welkom. De kachel stond er namelijk aan, dat was fijn. Bij het omkleden moest Jermaine tot zijn schande bekennen dat hij alleen kunstgrasschoenen had ingepakt, terwijl de match op echt gras zou worden gespeeld. Als dat maar goed ging. Tijdens de warming-up begroetten de twee supporterschares elkaar als oude vrienden. Geen spoor van animositeit, zo kan het dus ook.

De wedstrijd werd (zoals zo vaak dit seizoen) geleid door een arbiter die waarschijnlijk nog geabonneerd was op de Donald Duck. Hij was net als zijn piepjonge voorgangers in eerdere wedstrijden van Luctor, erg coulant en floot zelden voor een overtreding. Dit kwam de amusementswaarde ten goede.

Vanaf de aftrap werd duidelijk dat Luctor voor niets minder dan 3 punten naar De Schelfhorst was gekomen. Het drukte PH meteen in de verdediging. Uw verslaggever probeerde alle kansen die Luctor kreeg bij te houden op zijn Android-telefoon, maar er was geen beginnen aan. Het waren er teveel. Nadat Luctor er een handvol had verprutst kwam dan toch de verdiende openingstreffer op het scorebord. Gijs, die de eerste helft telkens op de linkerflank gevaar stichtte, zag Dominique geheel vrij staan. Met een perfecte diepe assist bracht hij de topscorer in stelling en was het voor Dominique een fluitje van een cent om de bal er in te leggen: 0-1!

 De ban leek hiermee gebroken maar niets was minder waar. PH profiteerde even later van onoplettendheid achterin wat hun linksvoor in staat stelde een gat in te duiken. Ongehinderd stormde hij op het doel af en scoorde de gelijkmaker. Dat was een tegenvaller, maar was nog geen reden voor paniek. Luctor ging onverdroten verder met het creëren van kansen: Teun, Jermaine, en Dominique waren allen een keer dichtbij. Gijs schoot zelfs nog op de paal en Jermaine hoefde alleen maar zijn hoofd te knikken om een mooie voorzet binnen te knikken, maar de bal schampte langs zijn voorhoofd.

Even later kwamen de bezoekers met de schrik vrij. Een aanvaller van PH kwam uit het niets oog in oog met Keeper Niels maar kon niet scoren. Niels redde tot twee keer toe schitterend. En zo was de ruststand 1-1 in plaats van 2-9. Er werd geklaagd over de te lichte bal die alle kanten op schoot, maar dat mocht geen excuus zijn. De tegenstander speelde immers met dezelfde bal.



Het zou dus moeten gebeuren in de tweede helft. De mannen van Luctor F1 leken te beseffen wat er op het spel stond want hun drang naar voren kende geen grenzen. Steeds weer moest coach Edwin zijn pupillen er op attenderen om hun verdedigende taken niet te verwaarlozen. Zo was het immers ook tegen de gelijkmaker opgelopen. PH had op hun nummer 8 na, te weinig voetballend vermogen in huis om het Luctor echt lastig te maken. Luctor was duidelijk de bovenliggende partij. Dit resulteerde opnieuw in een verbijsterende hoeveelheid kansen die allen stuk voor stuk om zeep geholpen werden. De jongens leken wel te gretig. Het ontbrak hen aan koelbloedigheid.

Tot nu bleek Luctor in bijna elke wedstrijd zich zelf uit de nesten te kunnen voetballen doordat het steeds wel een uitblinker had die het verschil maakte. Maar dit keer kon niemand die rol op zich nemen. Allemaal beten ze zich stuk op de onpasseerbaar lijkende PH-keeper. Glenn, Sil, Jermaine,
Teun, Ryan, Gijs en Dominique kregen allen kansen maar waren vaak te ongeduldig in de afwerking. Coach Edwin schreeuwde zijn voorhoede toe om vooral rustig te blijven wat vreemd genoeg nogal contrasteerde met zijn eigen stemverheffing. Ook het inbrengen van Wout op linksvoor bracht geen verandering. De goal van PH leek wel dichtgemetseld. Steeds lag er weer een PH-been of een keeper in de weg.

Glenn was nog het dichtst bij met een schot op de paal. Hij mocht er gewoon niet in. Een keer was het wel raak, maar anders dan de bedoeling was. Ryan schoot een bal loeihard op nierhoogte tegen zijn coach aan die op de zijlijn geposteerd stond. Coach Edwin hield zich groot maar moet niet vreemd opkijken wanneer hij morgen bloed gaat plassen.

In de slotfase bleef Luctor het proberen maar zelfs een vrije trap op kansrijke positie kon niet worden verzilverd. En zo bleef het 1-1. Bij het eindsignaal juichten de thuissupporters alsof het kampioenschap was binnengehaald. Ze konden niet geloven dat ze het veel sterkere Luctor hebben kunnen weerstaan.

Toch konden de Luctormannen het veld met opgeheven hoofd verlaten. Ze hebben gevochten als leeuwen en toonden eens te meer dat, wanneer je in Almelo goed voetbal wil zien, je tegenwoordig toch echt op De Horst moet zijn.

Luctor F1 team van de week

In de thuiswedstrijd van Luctor 1 tegen Glanerbrug, mocht Luctor F1 aantreden als team van de week. Een grote eer natuurlijk. Met het zwaaien van de Luctorvlag werden de teams van Luctor en Glanerbrug begroet door de trotse F-jes. In de pauze mochten ze penaltyschieten op de reservekeeper en daarna was er nog patat in de kantine. Een topzondag.

Uw verslaggever was er bij en maakte enkele sfeerfoto's.

Luctor F1 wint kraker tegen sterk UD Weerselo

In het weekend van de aankomst van Sinterklaas, stond de zware uitwedstrijd tegen UD Weerselo op de rol voor het keurkorps van de Luctor F-pupillen. Het werd een kraker van jewelste. Beide teams speelden prima verzorgd voetbal en kregen vele kansen. UD kwam als eerst op voorsprong en wist dit tot de rust vast te houden. Na de pauze kwam Luctor op stoom en wist uiteindelijk met veel moeite de winst binnen te slepen.

Jeeeeheeeeh!

Het zijn spannende tijden wanneer de dagen korter en guurder worden. Niet alleen worden dan de prijzen in de najaarscompetitie van de F-jeugd verdeeld, Sinterklaas komt ook nog eens in het land. Voor sommigen is de spanning dan niet te dragen. Na vijf slopende wedstrijden waarin coach Edwin de kar heeft getrokken, vroeg hij daarom of trainer John het stokje een keer wilde overnemen. Zo kon coach Edwin weer even op adem komen om zijn stembanden wat rust te gunnen, zijn zoon vrijelijk aan te moedigen en 's middags in alle gemak de intocht van de Goedheiligman mee te maken.

Interim-coach John had wel wat werk te verrichten. Een week geleden was de nummer twee van de ranglijst, door onderschatting en nonchalance, ternauwernood aan puntverlies ontsnapt tegen de eerstejaars F-jes van Quick'20. Het roer moest echt om tegen UD W. Het respect voor de ploeg uit Weerselo was namelijk groot bij technische staf en supporters. Het is immers deze ploeg geweest, die als enige er in is geslaagd om lijstaanvoerder De Esch punten af te snoepen. Men was dus gewaarschuwd.

De aftrap stond deze wedstrijd gepland op het vriendelijke tijdstip van 10 uur. Voor de meesten was het dus geen probleem om op 9.00 uur op de parkeerplaats van De Horst te verschijnen. Niet geheel verrassend was het de papa van Sil die als laatste om 9.05 de parkeerplaats opreed. Het avondmens had het laat gemaakt de avond ervoor en ondanks de anderhalf uur extra slaap, was het nog weer haastje repje geweest om zich te kunnen aansluiten bij de rest van de karavaan.

Sfeervolle kantine

De rit naar het landelijke Weerselo duurde voor sommige supporters iets langer dan de bedoeling was. De navigatiekastjes stuurden hen het dorp weer uit richting Albergen. Gelukkig had de papa van Glenn de TomTom in zijn hoofd ook nog bij zich en leidde hij de dolende supporters naar sportpark De Echelpoel. Het was een bijzondere accomodatie.

Ontbijt

Skybox

De kantine is er gebouwd boven de kleedkamers en kijkt uit op het hoofdveld waardoor het de allure heeft van een skybox. Een enkele supporter haastte zich er naar toe voor een bak koffie en een broodje kaas (papa van Sil) omdat het ontbijt er bij ingeschoten was. Aan de aankleding van de kantine was te zien dat er mensen zaten met een voetbalhart. Een vleugel was volledig volgehangen met voetbalsjaaltjes van clubs uit binnen en buitenland. Je voelt je er meteen thuis als voetballiefhebber.



Interim-coach John liet zich er echter niet door afleiden. Het was tijd voor de tactische bespreking. Na dat alle vetertjes gestrikt waren, sommeerde hij de supporters om de kleedkamer te verlaten. Uw verslaggever kon door zich slim op te stellen toch noch enkele vlagen van de preek van interim-coach John opvangen. Het was weinig verrassend dat woorden als "samenspel" en "vrijlopen" veel gehoord werden. Toch werd het de technisch begaafde knaapjes niet verboden om een mannetje te passeren, als ze het maar niet tot in het oneindige doorvoerden.

Klaar voor de strijd

Vanaf de aftrap was te zien dat Luctor goed naar hun nieuwe coach geluisterd had. Ze lieten zo veel mogelijk de bal het werk doen. Hoewel lang niet alle ballen aankwamen, was het mooi om te zien dat de intentie er was om goed verzorgd voetbal te spelen. Dat was ook nodig want Utile Dulci (het nuttige met het aangename) maakte dat Luctor et Emergo zijn naam eer aan deed (Ik worstel en kom boven). De eerste helft was de thuisploeg gevaarlijk via mooie combinaties en snelle uitbraken. Luctor moest alle zeilen bijzetten om niet weggespeeld te worden. Dat lukte heel aardig. En zo ontspon zich een gelijkopgaande strijd. De gastheren drukten de jongens in blauw niettemin terug op eigen helft en waren gevaarlijk met schoten uit de tweede lijn. Luctor speelde slim op de counter maar had moeite om de target man (Dominique) te vinden.

Hulptrainer "nuttig noch aangenaam"

Even werd de wedstrijd ontsierd door een incident. Na een onbeholpen tackle van Jermaine floot de scheids voor een vrije trap voor UD. Een hulptrainer van UD reageerde hierop nuttig noch aangenaam en verloor zijn zelfbeheersing. Hij schreeuwde over natrappen en suggereerde dat het voor de club (Luctor) een gewoonte was om zich te misdragen op het veld. Interim-coach John, die Jermaine eigenlijk meteen had willen wisselen, liet hem daarop expres staan. Hij liet zich niet koeioneren of zijn club door het slijk halen door onbeschaafde types. Gelukkig bleef het bij dat ene incident. De rest van de wedstrijd verliep zonder problemen.

Ga daar maar staan!

Halverwege de eerste helft was het raak voor UD. Een prachtig geschoten diagonale boogbal vanaf links daalde net te laat voor de nog geen drie turvenhoge Niels, om hem te kunnen pakken: 1-0. Niet lang daarna stond het bijna gelijk. Een slimme steekpass van Gijs belandde bij de vrijstaande Sil. Hij kon de bal net niet genoeg vaart en richting meegeven om de goede Weerselose keeper in de problemen te brengen. Het spel ging nu heen en weer. Een uitbraak van UD werd net op tijd door de fanatiek meesprintende Teun onschadelijk gemaakt via een prima blok. Kort daarop had UD twee keer pech met het vierkante houtwerk. Een dalende vuurpijl en een mooi schot belandden allebei op de lat.

Gijs raakt de paal

Aan de andere kant was het Luctor dat met Gijs voor gevaar stichtte. Na een mooie pass van Teun over links kon Gijs op het doel van UD afstormen, zijn schot ging helaas via de linkerpaal naast. Even later had Gijs weer een kans, maar ook dit keer ging de bal naast. De jonge scheids floot voor rust.

Over de 1-0 achterstand mocht Luctor niet mopperen, het had ook 3-0 kunnen zijn geweest. Nu zat het nog helemaal in de wedstrijd. Interim-coach John zei zijn jongens dat ze gewoon hun best moesten blijven doen en dat het dan nog best goed kon komen. Hij vroeg of ze nog wisten hoe de opstelling was. Dat wisten ze. En zo ging Luctor F1 de tweede helft in.

"Het kan nog jongens"

Gelijkmaker Dominique

Hoi!

Hoi!

UD kon hierin niet meer hetzelfde brengen als voor rust. Het liet achterin gaten vallen en dat waren de kansen waar de geduldige roofdieren Dominique en Gijs op gewacht hadden. Bij een snelle uitbraak tikte Gijs de bal listig met buitenkant rechts opzij naar de op volle snelheid sprintende Dominique. Hij schudde een verdediger van zich af en schoot beheerst binnen: 1-1! Het stond weer gelijk. De mentale dreun die Luctor uitdeelde kwam hard aan bij UD want binnen twee minuten schoot Gijs Luctor op voorsprong. Een houdbaar schot werd pijnlijk knullig door de keeper in het eigen doel gefrommeld.

De wedstrijd was ineens gekanteld. Luctor rook bloed en drukte door. Steeds vaker speelde het spel zich af op de helft van de thuisploeg waarna als vanzelf de kansen volgden. Waar het Gijs in de eerste helft aan geluk ontbrak, had hij nu wel Vrouwe Fortuna aan zijn zijde. Hij gaf een mooie hoge voorzet bedoeld voor Dominique. Deze hoefde echter niets te doen want de voorzet zeilde pardoes over de keeper van UD het doel in, 1-3!

Voorzet Gijs vliegt zo de goal in

En even later was het weer raak. Nu was het weer de beurt aan Dominique. Hij kreeg de bal van de slim meegelopen Sil aangespeeld waarna het voor de Luctortopscorer een koud kunstje was om zijn 15e van het seizoen binnen te schieten: 1-4. De grote voorsprong voor de bezoekers deed niet geheel recht aan het spelbeeld. UD kreeg heus wel kansen, maar Niels stond steeds goed geposteerd en liet niks door. Daarnaast werd hij ook nog een keer geholpen door de lat, waar een UD-pupil een corner tegenaankopte. De UD-coach werd er wanhopig van. "Wat een kansen, wat een kansen" verzuchtte hij. Maar ja, je moet ze wel maken.

Ryan gewond

Hulp in aantocht

Inmiddels had Ryan Gijs in de voorhoede afgewisseld en ook een paar keer van zich doen spreken. Een keer werd hij flink onderuitgeschopt maar kon na kundig opereren van de waterzakman (papa van Sil) weer verder spelen. Kort daarop werd hij in een duel met de UD-goalie opnieuw van de sokken geschopt. Het was een overduidelijke penalty, maar de jonge coulante arbiter zag er niets in. Het bleef 1-4.

De tot dan toe uitstekend vanuit de achterhoede opererende Glenn, vond het nu wel eens tijd dat ook hij een stempel op de wedstrijd ging drukken. Met een van zijn roemruchte solo's denderde hij over de rechterflank richting UD-doel. Zowel Sil als Dominique stonden geheel vrij maar wachtten tevergeefs op de assist van Glenn. De lange libero dacht het wel alleen af te kunnen en schoot zelf op goal. De bal ging naast waardoor de marge op 3 bleef steken. De misser werd Luctor uiteindelijk nog bijna fataal, want de thuisploeg wist er nog een slotoffensief uit te persen. Hun beste man, een klein blond mannetje waar Niels nog overheen keek, speelde zich vrij op links en wist eindelijk weer het doel te treffen. Dit gaf de Weerselose burger moed. Met man en macht werd er op de aanval gespeeld en drong het Luctor in de verdediging. Dit leverde andermaal een treffer op. 3-4! Zou het dan toch nog misgaan? Zover zou het niet komen. Het bleek het laatste wapenfeit van de wedstrijd want bij de aftrap van Luctor floot de scheids voor einde wedstrijd.

UD-Milfs appen uitslag door

Voor UD was het extra wrang om te zien dat Niels bij het penaltyschieten na afloop bijna alle ballen om de oren kreeg, terwijl hij in de wedstrijd juist steeds net goed stond. De mannen van interim-coach John konden er wel om lachen. Voor de zoveelste keer deze competitie werd er een tegenstander een lesje effectiviteit geleerd en de punten mee naar huis genomen.