Zonen redden technisch duo van ondergang

De 6-puntenwedstrijd van Luctor F1 tegen Den Ham F1 heeft zijn naam eer aangedaan. De twee teams op de bodem van de ranglijst van de Hoofdklasse 8 waren er beiden op gebrand om voor het eerst een resultaat te halen. Voor het technische duo trainer John en coach Edwin was het erop of eronder. Bij verlies, zouden hun koppen gaan rollen. Daar zag het lange tijd ook naar uit totdat hun beider zoons op het laatste moment hun vaders van het schavot wegtrokken door Luctor F1 in de slotfase naar een 2-3 overwinning te schieten.

Vlnr: Teun, Wout (achter de vlag), Dominique, Glenn, Ryan, Niels, Gijs, Sil

In de laatste week van maart moest het dan eindelijk gaan gebeuren voor Luctor F1 in 2014. Na 6 (!) opeenvolgende nederlagen zou de eerste overwinning van het kalenderjaar gehaald moeten worden tegen mede-rodelantaarnhouder Den Ham F1. Het was Klaas Meijer die op maandagavond in hoogsteigenpersoon de training kwam bijwonen om de druk op te voeren bij het geplaagde technische duo John en Edwin. Deze ongebruikelijke actie van de jeugdvoorzitter kon maar één ding betekenen: Wordt er zaterdag geen resultaat gehaald, dan is het over en uit voor de geplaagde trainer en coach. De boodschap kwam goed over. Niet alleen de trainers, ook de spelers beseften wat er op het spel stond. Er werd getraind op het scherpst van de snede.

Geur opsnuiven van de plaatselijke middenstand

Ook op de ochtend van de wedstrijd zag uw verlaggever dat Teun er klaar voor was. Om half zes (een uur voor de wekker zou gaan) was hij al wakker en kon niet meer slapen. De avond tevoren was hij ook al netjes uit zichzelf om kwart over acht naar boven gegaan. Een goede nachtrust kon nooit kwaad dacht hij. Ongetwijfeld dachten zijn teamgenoten er net zo over want ze waren vol energie, toen ze zich om half acht meldden op de parkeerplaats van De Horst. Van hun ongeschoren papa's kon dat niet gezegd worden. Ze waren nog zo slaperig dat het nog maar de vraag was of ze de weg naar het verafgelegen Den Ham wel zouden kunnen vinden.

Fraai sanitair

Gelukkig had coach Edwin het navigatiesysteem in zijn leasebak goed ingesteld en kon hij de Luctorkaravaan zonder omwegen naar "De Rohorst" in Den Ham leiden. De ruim opgezette accomodatie van de club mocht er wezen. Een hoofdveld met een grote overdekte tribune, kleedkamers met douchefaciliteiten die een BVO niet zouden misstaan.en een fraai clubgebouw waar de koffie bruin stond en slechts een halve (!) euro kostte. Goed geregeld allemaal. Het aangename ochtendzonnetje deed de rest. Alle ingrediënten waren aanwezig om er een mooi voetbaldag van te maken.

De wedstrijd kon beginnen. In de openingsfase viel er nog weinig te beleven. De twee laagvliegers keken de kat uit de boom, in de wetenschap dat ze - door schade en schande wijs geworden - achterin eerst de zaken op orde moesten hebben voor ze aan aanvallen konden denken. Luctor deed dat vooral vanaf links, waar Teun opvallend degelijk en sober de opbouw verzorgde met Gijs als favoriet aanspeelpunt. Tot de middellijn ging alles goed maar eroverheen botste Luctor telkens op een soort mentale barrière. Het wist zich geen raad met het goedverzorgde positiespel van de Den Ham-achterhoede. Toch kregen de bezoekers de eerste grote kans. Glenn kon aan de rechterkant uithalen maar trof de paal.

De bezoekende fans hoopten dat dit het startschot zou zijn voor een barrage op het Hammer doel, maar zoals zo vaak dit jaar viel de goal aan de andere kant. De spits van Den Ham kreeg een grote kans en schoot hard op keeper Niels. Deze wist nog knap te redden maar de bal stuitte recht in de voeten van een meegelopen middenveldertje die vervolgens de bal in het doel kon lopen: 1-0. Dat was een tegenvaller. De klap kwam hard aan. Luctor leek even uit het veld geslagen en had geen antwoord klaar.

Donderpreek van coach Edwin

Ten einde raad werd de oplossing maar weer eens gezocht in kansloze solo's. Glenn en Ryan hadden hier in de najaarscompetitie nog vaak succes mee, maar na de winterstop was dit recept uitgewerkt. De teams in de hoofdklasse zijn van een ander kaliber. Op dit niveau ga je het niet redden zonder enige vorm van samenspel. De twee hardleerse Luctorianen hadden dit helaas nog niet begrepen en gingen steeds weer voor hun eigen kansen. Tevergeefs. Ook hun medespelers troffen blaam. Veel te apathisch keken ze de solo's van Glenn en Ryan aan, waar ze hen juist verbaal hadden moeten coachen en beter de vrije ruimte moesten opzoeken.

Op een puntertje van Glenn na, werd Luctor tot de rust niet meer gevaarlijk.

Spelers horen schuldbewust toe

Coach Edwin kon het niet langer aanzien en stapte in het rustsignaal gedecideerd het veld op. Hier zagen we "a man on a mission" Met een hartstochtelijke donderpreek werd het spel van de bezoekers gefileerd. In de tweede helft moest er uit een ander vaatje getapt gaan worden. Kein geloel, fussbal spielen! Trainer John gunde coach Edwin de rol van "bad cop" en zag het tafereel goedkeurend aan.

De spelers bleken gevoelig voor het emotionele betoog van hun coach. Ze wilden hem en trainer John niet laten vallen. Hun beider carrière zou immers afhangen van wat er nu ging komen. Ze wisten dat het uur u aangebroken was. De jongetjes werden van de mannen gescheiden. "De Helft van de Waarheid" zou nu gespeeld gaan worden.

Wat er zich vervolgens afspeelde op het kunstgrasveld van VV Den Ham zal tot de lengte der dagen door minstreels worden bezongen. Na het Wonder van Bern is er nu het Mirakel van De Rohorst. Een slag van epische proportisch ontspon zich voor de ogen van de meegereisde fans. De mannen van Luctor richtten zich op met de borst vooruit wachtend op het eerste fluitignaal voor de tweede helft.

Meteen namen de bezoekers het initiatief en werd Den Ham in de verdediging gedrongen. Luidruchtig aangevuurd door coach Edwin, kwamen er ook goede kansen. Een voorzet vanaf links werd bijna via een halve omhaal binnengeschoten door Sil en vlak daarna kreeg hij nog een mooie kans toen hij een terugvallende bal met binnenkant voet probeerde in te schieten. De keeper van Den Ham kon het schot echter keren. Net toen het leek dat de Hammer kruik ging barsten kreeg Luctor een enorme tegenslag te verwerken. De verdediging van de bezoekers was te ver meegekomen waardoor er grote gaten vielen in het achterveld. Twee spitsen van Den Ham zag hun kans schoon en wisten te ontsnappen aan de bewaking van Teun en Wout. Niels kon weinig meer uitrichten en kon de bal alleen nog maar uit het net vissen.

Donkere wolken pakten zich samen boven de hoofden van trainer John en coach Edwin. Was dit het dan? Coach Edwin moest er niets van hebben en schakelde nog een tandje bij. Zijn aanmoedigingen werden nu zo fanatiek en luidruchtig dat uw verslaggever voor de zekerheid vlug even met zijn telelens langs de muur van het clubgebouw speurde waar de AED hing. Voor het geval dat. Het bleek gelukkig niet nodig. De achtste man langs het veld was in topvorm. De mannen op het veld kregen er vleugels door en deden eindelijk wat er van ze gevraagd werd: samenspelen.

En opnieuw kwamen er mogelijkheden voor Luctor. Sil kreeg zijn derde kans, een ziedend schot dat rakelings langs de linkerpaal vloog. Het zat hem niet mee. Maar niets kon de mannen van trainer John en coach Edwin van de wijs brengen. Ze bleven maar komen

Vooral Glenn bleek een ware plaag voor de rechtsback van Den Ham. Niet alleen was hij steeds dreigend, hij had ook nog eens oog voor het spel om hem heen. In zijn ooghoek zag hij Ryan in kansrijke positie vrijstaan. Zijn pass kwam perfect aan bij de zoon van trainer John en deze schoot de bal onberispelijk tegen de touwen: 1-2!

Ryan scoort de 1-2...

...en de 2-2!

Alles was weer open. Het publiek voelde dat er iets stond te gebeuren en ging zich ook nadrukkelijk met het spel bemoeien. Hierbij moest vooral de scheidsrechter het ontgelden. Hij maakte zich weinig geliefd bij de bezoekers door enkele keren het spel te onderbreken bij kansrijke uitbraken van Luctor. Ook coach Edwin liet duidelijk zijn ongenoegen hierover blijken, hij liet zich niet piepelen. De spelers van Luctor bleven onverstoord hun best doen. De druk op het doel van Den Ham was onverminderd groot. De gelijkmaker hing in de lucht. Deze kwam er ook. Dominique kwam diep in het strafschopgebied in balbezit en kon vrij uithalen. De keeper wist de bal nog te blokkeren maar Ryan was goed meegelopen en kon de rebound probleemloos binnentikken. 2-2! Het stond weer gelijk!

De mentale tik die Luctor had uitgedeeld deed Den Ham happen naar adem. Dat deed ook coach Edwin, maar dan van pure vreugde en opwinding. Luctor rook nu bloed. Als een kleine generaal ging coach Edwin voorop in de strijd. Hij zweepte zijn mannen op om er nu vol in te gaan. De dood of de gladiolen. Het werden gladiolen. Het versufte Den Ham kon weinig meer dan tegenhouden terwijl Luctor zich gereedmaakte om de genadeklap uit te delen. Glenn leek het pleit te beslechten en schoot de bal onhoudbaar langs de keeper van Den Ham. Tot afgrijzen van alles en iedereen dat Luctor was, stuiterde bal via de paal terug het veld in. Maar daar was ineens Dominique die als een duveltje uit een doosje zich voor de bal wierp. Zijn vader zag het met open mond aan. Zijn hart stokte, evenals zijn stembanden. Zou het werkelijk? Zou na de twee goals van de zoon zijn collega nu zijn bloedeigen zoon de trainerscarrière van het illustere technische definitief uit het slop gaan trekken? Het gebeurde. Het was een simpel tikje van de Luctorspits, maar tegelijk ook de mooiste goal uit zijn nog jonge loopbaan. Een luid gejuich steeg op en overstemde voor het eerst deze wedstrijd het verbale geweld van coach Edwin, het was 2-3! Nog niet eerder stond Luctor dit kalenderjaar op voorsprong!


Nu was het zaak om de zaak dicht te timmeren. De moegestreden Wout die een dijk van een wedstrijd had gespeeld werd gewisseld voor Teun. Samen met Sil en Ryan moesten zij de wedstrijd tot een goed einde brengen. Even werd het nog spannend toen Den Ham met een laatste krachtsinspanning nog een aanval wist te organiseren. Hun rechtsbuiten schoot hard maar de bal zeilde over het doel. Niet lang daarna floot de scheids voor het eindsignaal. De buit was binnen en de carrières van trainer John en coach Edwin waren gered door hun beider zonen, al kostte het wel 3 jaar van hun leven.

Luctor F1 neemt voor zesde keer op rij een slok uit de gifbeker

In het eerste lenteweekend van het jaar zette Luctor F1 de indrukwekkende reeks van nederlagen voort. Het team bleek niet opgewassen tegen de schotkracht van de bezoekers uit Dedemsvaart. Een kleine opleving in de tweede helft zorgde voor een klein lichtpuntje, maar na twee keer twintig minuten stond het wel 2-8.

Na de fraaie tweede helft tegen Vroomshoopse Boys was het team van trainer John en coach Edwin er alles aan gelegen om de goede lijn in de thuiswedstrijd tegen Dedemsvaart voort te zetten. Er was daarom flink getraind op de omschakeling bij balverlies, een van de zwakke punten van het team. Gezien de gretigheid die de spelers op maandag- en woensdagavond toonden, was er voor de technische staf enig reden tot optimisme. Een korte peptalk in de kleedkamer zou voldoende moeten zijn om de trainingsoefeningen in daden om te zetten tijdens de wedstrijd.

Voordat de technische bespreking begon, constateerde de papa van Teun tot zijn ongenoegen dat de sanitaire voorzieningen in Kleedkamer 1 eerder deden denken aan een varkensstal dan aan een wasgelegenheid. Navraag bij Harm leerde dat een niet nader genoemd seniorenteam (niet het eerste of tweede en ook niet het vierde of vijfde maar ergens daar tussenin) op de vrije avond van Harm, nagelaten had om de kleedkamer proper achter te laten. De immer behulpzame Harm haastte zich naar Kleedkamer 1 om de viezigheid op te ruimen. Hulde hiervoor.

Laten we hopen dat dit een incident is geweest en dat de verantwoordelijken voor deze viezigheid, Harm een excuus aanbieden in de vorm van een fles jenever of andersoortige lekkernij. Dat heeft hij wel verdiend.

Net als vorige week na rust, werd de spelers gevraagd hard op mee te denken over de opstelling. De spelers reageerden hierop enthousiast met het schreeuwen van namen en posities. Het technische duo kon prima leven met de formatie die hieruit tot stand kwam. De ploeg moest het wel doen zonder Jermaine die kampte met een hardnekkige enkelblessure.

Tijdens de warming-up ontwaarde uw verslaggever technisch-coördinator Willem de Vos die een kijkje kwam nemen. Hij vroeg aan de baas van trainer John en coach Edwin of hij nog vertrouwen had in het technische duo na de reeks van vijf(!) nederlagen. Hierop gaf hij een diplomatiek antwoord, wat doet vermoeden dat de agenda van trainer John en coach Edwin binnen niet al te lange tijd plek gaat geven voor nieuwe hobby's in de avonduren.

Gaten achterin

Schot Teun

Dit vermoeden werd alleen maar groter bij het zien van de wedstrijd die op het interview volgde. Luctor F1 verviel weer in oude fouten. In balbezit waren de spelers te balverliefd en wanneer de tegenstander aan de bal was, ontbrak het aan de wil om hier iets aan te doen. Daarnaast moet gezegd worden dat de spelers uit Dedemsvaart beschikten over een imponerende schotkracht. Bijna alle goals werden gescoord vanuit de tweede lijn waartegen keeper Niels weinig kon uitrichten.

Was er dan helemaal niets positiefs te melden? Toch wel. Bij een 0-5 achterstand was er de minuut van Glenn die binnen 60 seconden de marge van 5 naar 3 terugbracht. Ook Wout liet een paar mooie acties langs de lijn zien waar hij telkens bij zijn tegenstander wegdraaide en langs de lijn kon opstomen. Even werd er nog geloofd in Het wonder van De Horst maar die hoop was vervlogen toen Dedemsvaart al snel weer de 2-6 op het scorebord noteerde. De eindstand was uiteindelijk 2-8.

De gifbeker is voorlopig nog niet leeg voor Luctor F1.

Luctor F1 put hoop uit sterke tweede helft

De losing streak van Luctor F1 is nog niet ten einde. In de uitwedstrijd tegen Vroomhoopse Boys werd het team in de eerste helft fysiek overlopen en stond er bij rust 4-0 op het scorebord. In de tweede helft namen de spelers het heft in eigen hand en wonnen die helft met 1-2, eindstand 5-2. Dit biedt hoop voor de toekomst.

Op het onchristelijk vroege tijdstip van 07:30 uur moesten de mannen van Luctor F1 zich verzamelen op de parkeerplaats van Sportpark De Horst voor de reis naar het pittoreske Vroomshoop, de parel van Twente. De spelers hadden zichtbaar geen problemen met het vroege ochtenduur. Ze renden als jonge honden door de bosjes. De papa's hadden meer moeite om op gang te komen. Er waren weinig glimlachen op de ongeschoren gezichten te ontdekken wat deed vermoeden dat International Steak and BJ day (een dag eerder) op een teleurstelling was uitgelopen.

Trainer John moest het deze week stellen zonder coach Edwin. Sommige fans dachten dat hij al uit zijn functie was ontheven vanwege de bedroevende resultaten van de afgelopen weken maar dat bleek niet het geval. De reis naar Vroomshoop verliep nogal chaotisch want van de supporterskaravaan was na de Horstlaan al geen sprake meer, ieder ging zijn eigen weg. Trainer John deed nog een poging om de papa van Sil te volgen want die had de TomTom aan staan, maar verloor hem uit het oog toen een grote tankwagen op de N36 tussenbeide kwam rijden. Zonder navigatie reden de trainer en uw verslaggever in de bijrijdersstoel verder. Toen even later de contouren van Den Ham zichtbaar werden, leek het de papa van Teun toch verstandig om Google Maps op zijn telefoon even te raadplegen. Uiteindelijk kwamen ze toch nog ruim op tijd het sportpark op de Flierdijk opgereden.

Standje van de scheidsrechter voor natrappende "boy"

Ondanks het vroege tijdstip was het er al een drukte van belang. Kleedkamer 8 moest zelfs gedeeld worden met de F2 van de thuisclub. De wedstrijd stond voor de afwisseling onder leiding van een volwassen scheidsrechter. Zijn rijpe leeftijd (minstens 30) en stijlvolle campingsmoking gaven hem een air van autoriteit. Dat bleek hij ook nodig te hebben want in de eerste helft ontspoorde de wedstrijd bijna toen een Vroomshoops mannetje aan Ryan een natrap uitdeelde na een iets te onbesuisde aktie van Ryan. De bestraffende woorden van de scheidsrechter maakten zo'n indruk op het ventje uit de voormalige veenkolonie dat hij huilend het veld verliet.

Daar kreeg hij vervolgens nog een donderpreek te verwerken van zijn aanstormende vader die hem de huid volschold. De man bleek een opvoeder van de oude stempel want in de wedstrijd liet hij niet na zijn zoontje te wijzen op de fouten in zijn spel ("Slechte bal!).

Gelukkig werd er ook nog gevoetbald. Helaas voor Luctor was het in de eerste helft vooral "de Boys" dat het spel maakte. Luctor had moeite met het fysieke spel van de thuisclub en slaagde er maar niet in om het strijdperk naar de overkant van het veld te verplaatsen. Het stond al 2-0 voor Vroomshoop toen Luctor voor het eerst echt gevaarlijk werd. Een strakke voorzet van Glenn vanaf rechts schampte het voorhoofd van Ryan en ging naast. Veel meer kansen kreeg Luctor niet tot de rust. Glenn probeerde het nog een keer met een fraaie punter van afstand maar deze vloog net over. Vroomshoop had het vizier nog wel op scherp staan want zij wisten er tot het rustsignaal nog twee in te prikken.

In de pauze nam trainer John een onorthodoxe maatregel. Hij vertelde zijn pupillen dat hij de tweede helft overliet aan henzelf. Ze moesten het maar uitzoeken en zelf met een opstelling komen voor de tweede helft. Het resultaat was een formatie die we nog niet eerder hadden gezien. Topscorer Dominique ging centraal in de defensie spelen geholpen door Gijs terwijl Glenn opschoof naar rechtsbuiten.

De psychologische meesterzet van trainer John miste zijn uitwerking niet. In de tweede helft lieten ze voor het eerst dit voorjaarseizoen zien, waartoe het team in staat is. Bewust van hun verantwoordelijkheid toonden ze veel meer drang naar de bal en wil tot samenspel. Ego's telden niet meer, het draaide om het team. Er kwamen kansen voor Luctor en Glenn wist de eerste te verzilveren na een prima pass van Wout vanaf links.

4-1 door Glenn

Bijna scoorde hij ook de 4-2 na aangeven van Sil maar de bal ging via de paal naast. Ook Wout was dicht bij een treffer uit een corner maar ook zijn bal ging naast. Toen de Luctorstorm een beetje ging luwen kroop Vroomshoop ook weer uit zijn schulp. Niels moest een keer redden met zijn voeten maar de tweede kans voor de thuisclub was wel raak. Hierdoor was de wedstrijd beslist.

Toch bleven de bezoekers het proberen en de tweede Luctorgoal was dan ook dik verdiend. Ryan kreeg een niet te missen kans en zette de 5-2 eindstand op het scorebord.

De nare smaak van de eerste helft werd hierdoor weggepoetst. De tweede helft werd met 1-2 gewonnen, hoera! Vervolgens werd het penaltyschieten ook nog gewonnen waardoor ze met een opgeheven hoofd de arena konden verlaten. Zou het lek nu eindelijk boven zijn? We zullen het zien volgende week in de thuiswedstrijd tegen Dedemsvaart.

Dagen trainer John en coach Edwin lijken geteld bij Luctor F1

Na de vierde opeenvolgende nederlaag in de voorjaarscompetitie (1-5 tegen Hulzense Boys) bezet Luctor F1 de gedeelde laatste plaats in de Hoofdklasse 8. Wat ze ook proberen, trainer John en coach Edwin krijgen de vastgelopen voetbalmachine niet meer aan de praat. Indmiddels is de druk op het technische duo zo hoog opgelopen dat ontslag onafwendbaar lijkt.

Na drie smadelijke nederlagen snakte Luctor F1 naar eindelijk eens een resultaat. Op de eerste mooie lentedag van 2014 stond de wedstrijd Luctor F1 - Hulzense Boys F1 op de rol op sportpark De Horst, dus toen moest het maar gebeuren. Helaas, het heeft niet zo mogen zijn.

Vanaf de aftrap hadden de bezoekers het betere van het spel en speelde de wedstrijd zich voor het merendeel van de tijd op de Luctorhelft af. Toch was het Luctor dat bijna de score opende. Dominique onderschepte een Hulzense bal en rende vliegensvlug naar voren. Helaas ging zijn schot naast. Meteen daarop was Hulzen wel succesvol, en verschalkte het doel van keeper Niels voor de 0-1 en even later werd die score verdubbeld naar 0-2. Bijna werd het ook nog 0-3 maar Niels kon een gevaarlijk schot van de bezoekers nog net naar de binnenkant paal kijken waarna het voor zijn doel langs uit de gevarenzone rolde.

In plaats van 0-3 stond het een minuut later 1-2. Glenn pikte een bal af van een Hulzense middenvelder en haalde snoeihard uit. De keeper kon zijn handen nog wel tegen de bal zetten maar de bal was te hard en glipte door zijn vingers. 1-2 was ook de ruststand. Dat bood nog perspectieven.

Trainer John en coach Edwin praatten als Brugman in op hun pupillen, om te proberen de wedstrijd nog tot een goed einde te brengen. Het mocht niet baten. In de tweede helft waren "de Boys" wederom de baas op het veld en liep Luctor achter de feiten aan. Het gepeupel langs de kant zag het met lede ogen aan. De bezoekers scoorden nog drie goals en brachten zo de eindstand op 1-5.

Na de zoveelste blamage lijkt een trainerswissel nog slechts een kwestie van tijd. Alleen een wonder kan het geplaagde technische duo nog in het zadel houden, aldus de mening van de betere stuurlui aan de kant van het veld. Dit wonder zal zich aanstaande zaterdag in de uitwedstrijd tegen Vroomhoopse Boys moeten gaan voltrekken.

We houden u op de hoogte.

Luctorfans kijken knarsetandend naar de felicitaties aan de winnaar