Mooi slotakkoord Luctor F1

In het traditionele Join-4-Energy-toernooi bij plaatselijk rivaal PH, sloot Luctor F1 een bewogen jaargang af. Een schitterende eerste seizoenshelft waarin promotie naar de hoofdklasse werd afgedwongen, werd gevolgd door een treurig voorjaarsseizoen. Het was de mannen van trainer John en coach Edwin er dus alles aan gelegen om toch nog met een goed gevoel de zomervakantie in te gaan. Dit leek aanvankelijk helemaal in de soep te lopen maar in de laatste 2 wedstrijden werd er orde op zaken gesteld en kon met een prachtige 4-0 overwinning afscheid worden genomen van het hondstrouwe Luctorpubliek.

Fijne vakantie en tot volgend seizoen!

In het laatste meiweekend mocht Luctor F1 nog eenmaal aantreden om zijn kunsten te vertonen op het hoogste niveau in het Twentse F-Pupillenvoetbal. Gezien het lange seizoen en het wisselvallige spel van de afgelopen weken, was het nog maar de vraag of de batterij nog een keer helemaal kon worden opgeladen. Met de zomervakantie voor de boeg, stond het hoofd al meer naar camping, zwembad en vooral barbecue. Maar trainer John wist coach Edwin gelukkig nog één keer op te

Coach Edwin wordt opgepept

peppen om te kunnen vlammen langs de lijn. Het
vlammen van de Weber moest helaas nog even op zich laten wachten. Coach Edwin was de laatste weken namelijk meer bezig geweest met een lobby voor een barbecuefeest in de achtertuin van uw verslaggever dan met het coachen van zijn team, zo leek het althans. Dit was trainer John ook niet ontgaan en nam daarom zijn collega even apart om hem even weer in het gareel te krijgen. Helaas bleef hierdoor minder tijd over voor de peptalk met de spelersgroep.

PH F1 - Luctor F1: 2-1
Dat was te merken in de eerste wedstrijd tegen gastheer PH. Voordat ze het goed en wel in de gaten hadden, stonden ze al tegen een 2-0 achterstand aan te kijken. Pas bij de 2-0 drong het bij de dromerige kopjes door, dat het toernooi al begonnen was.

 Vanaf dat moment ging Luctor voetballen. Het kreeg kansen en scoorde de 1-2 via een vreemde punter van Dominique die in het zijnet leek te hobbelen maar pardoes in het doel verdween. Een bijzonder geraffineerde spitsengoal van de Luctor F1 topscorer. In het restant van de wedstrijd bleek de PH-keeper een sta-in-de-weg. Hij kreeg heel wat ballen op zich af - vooral van Ryan - maar maakte ze allemaal onschadelijk. Hij wist zijn doel tot het laatste fluitsignaal verder schoon te houden. Hierdoor begon het toernooi voor Luctor met een onnodige nederlaag.

Luctor F1 - ON F1: 0-2

Regisseur op het middenveld

In de tweede wedstrijd van het toernooi trof Luctor een oude bekende: ON F1. De twee aan elkaar gewaagde teams eindigden in punten gelijk in de voorjaarscompetitie dus het beloofde een spannende wedstrijd te worden. Dit pakte helaas anders uit. ON had de smaak te pakken gekregen na hun overwinning in de openingswedstrijd en speelde als een geoliede machine. Luctor aan de andere kant was slechts aan het meevoetballen maar toonde weinig drang naar de goal. Slechts één speler wist zich aan de malaise te onttrekken: Gijs was de regisseur op het middenveld, fanatiek jagend op de bal en eenmaal in balbezit er niet meer van af te krijgen. Helaas voor hem had de rest van het team nog wat langer nodig om de toernooivorm te pakken te krijgen. ON profiteerde optimaal van de zwakte van de tegenstander en won met 0-2. Hier viel helemaal niets op af te dingen.

De supporters dropen af naar de koffiekraam om hun teleurstelling weg te drinken. Tot overmaat van ramp gooide de papa van Teun ook nog eens zijn koffiebekertje om. Dat kon er ook nog wel bij. Gelukkig was het mooi weer, dus rokjesdag maakte veel goed. 
 
Met nog twee wedstrijden te gaan moest er wat gebeuren om de Luctortrein weer op de rails te krijgen. Trainer John en coach Edwin besloten het roer om te gooien. Teun werd op linksvoor gezet.  De frêle linksbuiten moest zijn kwikzilverachtige techniek en zijn slimheid gebruiken om een bres proberen te slaan in de verdediging van de tegenstander. Wout, de onvermoeibare diesel, schoof wat verder terug op het middenveld in een soort van Nigel de Jong functie, maar dan zonder karatetrappen. Jermaine ging op linksback. Dit was wel een gewaagde tactiek, omdat Jermaine nog wat snelheid miste na zijn lange herstelperiode. Door zich slim op te stellen achter de verdediging, zou hij echter adequaat op kunnen treden tegen uitbraken van de tegenstander, zo was de gedachte.

Luctor F1 - SVZW F1: 0-0
Het nieuwe concept bleek in het begin van de wedstrijd nog wat kinderziektes te vertonen. Spelers bewogen onwennig over het veld en hadden veel tijd nodig om in hun ritme te komen. Zo punterde Dominique in de eerste minuut, de bal van grote afstand tegen de paal van zijn eigen doelman Niels.  Gaandeweg de wedstrijd, begon het te lopen.

Teun kon een paar keer op links doorbreken maar zijn schoten en voorzetten leverden helaas niets op. Ook Sil en Ryan kregen kansen, opnieuw zonder resultaat. SVZW wist hier niet veel tegenover te stellen. Wanneer Luctor iets meer had doorgedrukt, waren er vast wel een paar ingevlogen, maar dit lieten ze na. Ze leken al lang blij met het eerste punt op het scorebord. Zodoende bleef het bij 0-0.

Het had natuurlijk beter gekund, maar dit punt pakten ze Luctor F1 niet meer af. "De stijgende lijn is ingezet!" riep de papa van Teun met een stalen gezicht. Trainer John kon er wel om lachen.Voor de laatste wedstrijd moest nog een keer alles uit de kast gehaald worden tegen GFC dat veel beter stond dan Luctor in de poule. Uw verslaggever kon dit helaas niet meer meemaken. Zijn moeder had hem namelijk gevraagd of hij haar en tante Annie naar de verjaardag van Ome Jan in Apeldoorn wilde brengen. Zover durfden de tweelingzussen namelijk zelf niet meer te rijden. ("Völs te veer!"). Gelukkig had hij wel voor vervanging gezorgd in de persoon van de mama van Teun, die de camera ter hand zou nemen. Hiermee had trainer John helemaal geen probleem, onder voorwaarde dat ze wel rekening diende te houden met de klimatologische omstandigheden. (Lees: niet te veel warme kleren aan had)

Luctor F1 - GFC F1: 4-0
De mannen van trainer John en coach Edwin bewaarden het lekkerst voor het laatst. Vanaf de eerste minuut speelden ze de rood-zwarten uit Goor van het veld. Althans, als uw verslaggever de verhalen mag geloven. Hiervoor ging hij te rade bij coach Edwin, en bij de mama van Teun. Iedereen speelde op de toppen van zijn kunnen. Het deed herinneringen oproepen aan Nederland - Argeninië van het WK '74. Achterin stond het als een huis. Niels (Jan Jongbloed) hield zijn doel onberispelijk schoon met de zon in zijn gezicht, Sil (Wim Rijsbergen)  en Dominique (Wim Suurbier) waren achterin de solide opruimers en libero Gijs speelde magnifiek als Ruud Krol in zijn beste dagen. Op het middenveld was Wout de rots in de branding (Wim van Hanegem) terwijl links voorin Teun (Rob Rensenbrink) en Ryan in het midden (Johan Neeskens) voor de aanvallende impulsen mochten zorgen.

Coach Edwin en trainer John

The rest is history. Van GFC werd gehakt gemaakt. Teun en Ryan konden elkaar blindelings vinden en zo stond het al binnen de kortste keren 2-0 door twee goals van Ryan. Even later maakte hij zelfs de hattrick compleet door een schot van Teun slim van richting te veranderen. Voor trainer John (Michels) en coach Edwin (Fadrhonc) was het rustig achterover leunen en genieten geblazen. Topscorer Ryan kreeg een publiekswissel en de met blarende kampende invaller Jermaine (Johnny Rep) mocht de 15 minuten op karakter volmaken.

Teun scoort na fraaie solo

In het slot van de wedstrijd gooide uitblinker Teun er één van zijn vele solo's uit die hij bekroonde met een diagonaal schot in de rechterhoek: 4-0. Bijna had Jermaine er ook nog 5-0 van gemaakt maar de bal vloog tegen de paal. Bij het laatste fluitsignaal vlogen de spelers elkaar in de armen.

Yes, gewonnen!

En zo werd een bewogen seizoen op schitterende wijze afgesloten met een staaltje onvervalst Totaalvoetbal en werd op doelsaldo toch nog de derde plek veiliggesteld. Onder luid gejuich werden de spelers uitgezwaaid en werd er feestgevierd tot de kleine uurtjes.

Ik wens u allen een fijne zomervakantie toe en hoop u weer in augustus (onder een licht aangepaste blognaam) te kunnen begroeten op deze plek.

De hoofdredacteur